آرامگاه عطار نیشابوری

نیشابور، شهر فیروزه، شعر و دانش، یکی از شهرستان هایی است که در استان خراسان رضوی واقع شده و دارای سابقه ای غنی است. نیشابور در دوران های مختلف شهر مهمی بوده است. نیشابور، امروزه دومین شهر بزرگ استان است و آرامگاه عطار نیشابور، شاعر و عارف، که در قرن دوازدهم زندگی می کرده است یکی از جاذبه های اصلی این شهر محسوب می شود.

این آرامگاه در زمان پادشاهی تیموریان ساخته شده است. در عصر قاجار، در زمان محمدعلی شاه قاجار، استاندار خراسان قصد داشت به جای آن مقبره دیگری بسازد اما شرایط نامساعد کشور وی را متقاعد کرد که دست از کار بکشد. پس از سلسله قاجار، در زمان پهلوی، در زمان پادشاهی دوم پادشاهی پهلوی، آرامگاه به طور کامل با قالبی که هنوز باقی مانده است بازسازی شد. در دهه 1990 بازسازی دیگری انجام شد. آرامگاه عطار نیز به عنوان میراث ملی به ثبت رسیده است.

آرامگاه عطار بین باغی سرسبز و دلپذیر واقع شده است. آرامگاه کمال الملک، نقاش معروف ایرانی نیز در کنار آرامگاه عطار قرار دارد. آرامگاه کمال الملک یکی از بناهای نمادین مدرن ایران است که توسط هوشنگ سیحون طراحی شده است. نکته قابل توجه هماهنگی این قبرها است که مکمل یکدیگر هستند. به نظر می رسد آن ها قسمت های یک مجموعه هستند نه دو ساختمان مجزا. آرامگاه پرویز مشکاتیان آهنگساز، نوازنده معاصر و از استادان موسیقی ایرانی در کنار آرامگاه عطار است.

آرامگاه عطار در حدود 10 کیلومتری شهر نیشاپور در جاده مشهد ، خیابان عرفان واقع شده است. مقبره عمر خیام ، شاعر بزرگ که در قرن یازدهم زندگی می کرد نیز در حومه شهر واقع شده است. بنابراین با سفری کوتاه به نیشاپور می توانید از آرامگاه بسیاری از شخصیت های تاریخی ایران دیدن کنید. بیست و پنجمین روز از اولین ماه تقویم فارسی روز یادبود عطار است و هر سال مراسمی در آن برگزار می شود.

وجه تسمیه عطار به خاطر حرفه او است. او یک گیاه دار بود و مردم را با نسخه های خود شفا می داد. روایاتی در مورد مرگ عطار وجود دارد ، به نظر می رسد او باید در حمله مغول ها کشته شود. برخی روایات ادعا می کنند که او توسط مغولان در نزدیکی دروازه نیشاپور کشته شد و همه نوشته های او پس از غارت نیشاپور سوزانده شد.